"Då han Rognald Frivik heldt bryllup med ho Kari Rogne, dotter hans Ola, gav verfaren ein to år gammal hoppefole i brureskåla. Det var Friviks-Borka. Og det var ei god gåve, for det var ei glup merr. Særleg stor var ho ikkje, men likevel fanst der snautt nok hestekrøter i bygda som tok lasset av Friviks-Borka."